Her düş, her düşüş.
Bak dilimden düşürmedim ‘yâr’
Hâk görür, içim sâf…

Ey bilgin, bildiğin halde koştun ateşe.
Dilin yandığı halde tattın şârab-ı.
Boş olduğu halde dolu gördün düşü.
Gün oldu kötü, zaten kötüydü.

Ziyân da her sözün, bükük boyun.
Bitti huzur, battı güneş.
Öldü velêd, hayâldi öte gidemedi.
Bildi Oğuz hâd. Mâhfaâd içi buz…

Yazık her yazılan söze.
Yazık halâ yazdığı için ‘bed’e.
Mağrur gider gene ses etmez.
Ne Ziyân-ı kaldı. Ne zararı…

Sen âh etme, vah deme.

#Ziyân-ı Bêd

Mâhfaâd: Ateşten Gömlek.