11-Ziyân Her Ben

Her ‘ben’ dediğimde. Her yer siyah.
Siyah saçım-sakalım. Bundandır.
Gittiğin gün, çekilmişti damardan kan.
Almıştın aklımı başımdan.

Sormuştum el-âlem dolanıp.
Nedir suçum?

Biliyorum bendeydi hata, susmakta.
Konuşmak gerekiyordu en evvel.
Bırakmak gerekiyordu ondan evvel.
Bir ecel bilirim, onsuz aniden kapımda.

Sen âh etme, vah deme.

#Ziyân-ı Bêd