13-Ziyân Her Mey

Kendimden geçtiğim andır.
Yokluğunun var oluşu.
Sen benim gündoğumum.
Nazarboncuğum… Neftî’m.

Yalnızlıktan öte bir kasaba.
Hani hayalini kurduğumuz.
Benim durmadan anlattığım.
Dolaş gönlümün konağında.

Anahtarsa, klişe gibi,
Paspasın altında.
Belki pas tutmuştur.
Gittiğin gündür dokunmadım.

Aynı ben gibi,
Mey kokan bir yerlerde.

Sen âh etme, vah deme.

#Ziyân-ı Bêd