Koşup evimin bahçesinden yalın ayakla,
bir ton papatya toplamakla aynı bedel.
Seni görmek bedel’siz, sen neden’siz,
sevgim asılsız, beni asmakta neden’siz.

Siz’li biz’li olduk birden, güneşle.
Aşk, güneşten çekindiği kadar saygısız,
her aşık, ne papatyasız, ne patavatsız.
Beni gören, volkan dağı sanar, lavsız.

Lavdan farkı yok gönlün verdiği acının,
Suçluyum, tutuklayacak poliste yok,
hakim de yok, savcı da yok, gönlüm var.
Sana aşık olmanın bedeline müebbet yatar.

Hadi, kalk uyan, bu gün ayın 26’sı.
Doğum günün var, süslemeliyiz dünyayı.
Daha çok işimiz var, 7 milyar hediye açacağız.
Sensizlikle yaşamak, bu kadar saçma işte.

Oğuzhan Deniz * Sizi, kendisizliğiniz değil, sevgisizliğiniz öldürdü insanlar.