Uyumak da faydasız, uykusuzluk da,
gel de uyu şimdi…
Gecenin uzunluğu kadar sigaramın tütüşü,
bu kötü duman kokusu, beni anımsatır Sana…

Ve dudaklarından dökülürken usta katil sözcükleri,
yüreğimi nasıl da yerle bir ediyordu.
Şükür…
Bu bitmişlikten ölümlülüğe yükseldim,
tüm karmaşası yerle bir olurken bedenimin,
yere çakılmak neymiş, öğrendim…

Ve ben öyle derim hep,
gülümserim hep… irtifa kaybetsem de,
kanatlarım yansa da gık etmem.
İstediğin kadar bıçakla ruhumu,
duyamazsın sesimden sitem…
ben gık etmem, ah etmem…

Öyle ya, Aşık raconu da bu demektir,
edebi budur… ne emektir Aşk, bir bilsen.

Çok konuştuk… biraz da suskunluğumuz kavuşsun.

#Kahve Etkisi / 018