Artık hatırlamaman normal de,
unutmanı unutamıyorum, budalayım,
aşk evreninin padişahıyım da sözüm geçmez,
dinlemeyen Martı’m gökyüzümün şairi.

Vakit nasıl sonsuzlukla eş değerse,
aşkım vaktin sonsuzluğuna delalet,
esaret bu zaman evriminden, doğacak,
en karamsar velet, benim yüzümden.

İnanmıyorlar, inanmayacaklar, inanmasınlar.
İnanmamışlardı Allah’a da İsyan Cehennemi’ndeler.
Ben nasıl inanmam sana, Allah’ın eseriyken,
aşkıma inanmazsın benim eserimken, ben Allah’ın.

En güzel eserlerindendir aşk, O’na tavafım,
aşktan başımı kaldırıp, yalvarışım O’nadır,
O en güzel aşktır da, bilmiyoruz İnsanlar,
basit yağmur aşkları, asit yağmurları, kör etti.

Oğuzhan Deniz * Aşk Gölgesi / 108