Acele ettiğimden bunca sensizlik telaşım,
ecele gittiğinden ömrüm, heyecanlıyım,
seni tez zamanda yazmam gerekiyor-ki,
bir an önce evrime uğrasın Şiirsel Yatalak.

İnanmıyorsun, çünkü yine saçmalıyorum,
bir çuval satırdan, en manasızı yazıyorum,
bununla kalmaksızın, koca bir budala gibi,
nasılda haddimi aşıp, seni hala seviyorum!

İşte buradan görebiliyorum küçüklüğümü,
toz zerresinden başka neyim Aşk evinde?
Sen büyüksün de, ne kadarsın aşk Evrenimde?
Bilmiyorsun, görebilseydin kalbimi, gitmezdin.

Gitmenle yeniden can buldu ölümlük hasta,
ufkumun kelimleri yanaştı limanıma, hınçla,
hırsla okudum Aşk’ın canına laneti, melaneti,
Aşk gövdemde gizlenirdi, bunu unutmuştum.

Oğuzhan Deniz – Aşk Gölgesi / 283