Sigaramın son nefesi gibisin, değerli,
buna rağmen izmaritiyim katran dolusu,
yüzünü buruşturupta bırakırsın da,
yüzünü kırıştıran yıllara da pişmanlıksın.

Zamanın geçmemek şansı olmadığından,
üzülmesin de ne yapsın her gün ben gibi,
seni yaşlandırdığı için ağlıyor günahlarına,
yağmur zamana ağlar da mevsim geç olur.

Geç kalırsın gerilmiş kollarıma yıllar sonra,
yıllardır bir duaya açık, gelmeni bekler,
beklediğinden yorulmaz da, zamana yenik,
zaman, benle yarışamadığı içinde ağlar.

Zaman nedir aşkıma? Aşk zamansızdır,
yersizdir bel-ki yanında Oğuz, deli yağız…
Kapkara sakallarım beyazlar zamanla,
Oğuz da zamanla yenilir, Aşk-ı Zaman’a.

Oğuzhan Deniz – Aşk Gölgesi / 153