Kimseye zararım yok, faydam da,
her adımda her hûla nefes, bihâ.
Hûda af, korkuluk etme beni, af.
Ağır bir âşk taşır kul’un sırtında.

Taşınması ne güç, güçler güçsüz,
her yiğidin yüreği de yükleşir.
her ahval mevt-i nâzarına bahşolur.
Her âşk böyle nâzarsız huslolur.

Kusur bu, huzursuzluk evinin bahçesi,
evimin asma üzümlerinde bâde,
meyden zên görürüm, sızarım…
Uykuda sen görürüm, uyanırım.

Uyanıklığı hatırlamayacak kadar uykulu,
huzurlu uyuyacak kadar uykusuzum,
aşka değil de acısına öyle tokum,
kalmadı dilimde ne tadım ne tuzum.

Oğuzhan Deniz * İğrenç kafiyelerimi de okur insanlar.