Aşkefşanı

Sevmiyorsun da, ölemiyorsun bundan,
bu kadar itici gelmese canım, alırdın,
kırk katırın sırtı olsa zenginliğim, kalırdın,
gönlüm sonsuz yoklukta, artık gelme.

Kan kusan bir şairin büyülü kelimeleri,
şiirbâz bir sahtekâr kaleminden efsun,
Aşkefşân-ı kalbime yetiştirende Allah.
İliştirende Allah iken, dilim felâhtar.

Gattar bir güzellikten ziyade, yeşillik,
umut olur kalplere, bu benzer Armilus,
ilimle eskiyen başımın ak saçları nurum.
Yeşillik sahteliğinden parlayan elmas tenin.

Cebim boştu, hala boştur, gönlüm hoştu,
gittiğinden beri boştur, gönlün çoktur,
gelenlerine ayran misali ikram edişinden,
yüz bulup tenine değen haramlar eşliğinde.

Oğuzhan Deniz – Aşk Gölgesi / 257