Kısmetimde sen nasılsan, öylesin…
Nasılsın? Benim kadar eşsiz mi?
İşte bu kadarsın, ben kadarsın
ve kısmetimde sen, sensizlik kadar.

Hatırlamaya çalıştıklarımı unuttum,
bir dilekti umut, bu aşktan uyan,
yağmur yağdığında yıka yüzünü.
Hüznü unut oğuz, kov kendini artık.

Ne ağlarsın ne güldürürsün yüzleri,
kendi yüzünden pek ümitsizcesin,
yağmur nice yağacak, bilmez misin?
Elbette biliyorsun, bunu da seviyorsun.

Kendini unuttuğundan beri, hatırla,
onu hatırladığından beri unuttun kendini.
Bunca münzevilik yağmur damlana denk,
eşi-benzeri yok ya sevda bir nevi kaçıkllık.

Oğuzhan Deniz * Aşık olduğundan beri delirmedin mi insanlar?