Ona da uzun-uzun bahsetmiştim Martılardan,
sonra uzun-uzun bakıp gölzerime boş ver demişti.
Sinmiştim gönlüme, gönlümde sonsuz Yağmur tanesi,
nasıl yaşadığıma hayret mi ediyorsun? Ben Aşığım.

Başım Sağ olsun da, içi doldu taştı, Yağmur Aşk’ı,
bu Aşk’ı başımdan atmak için, aşındırdım duvarları.
Başım Sağ olsun da, ölmediği için bitmedi Aşk’ım,
bu Aşk’ı başımdan alacak olanda sadece Allah’ım.

Yardımına muhtacım, bir an vazgeçse kul’undan,
daha beter saplanırım Aşk’a, Aşk’ta şaşırmakta,
bataklıkta ölmeyecek kadar da azizdir hani Aşk’ım,
bu yüzden safım, başıma sıkıştırmadığım aklım.

Yer yoktur gönlüme ve aklıma Aşk’ından başkasına,
Birde unutamam Yaratanı, şükür unutturmadı Aşk’ı,
bir gün vazgeçersem, İlah’i Aşk’ın varlığındandır,
sen o gün çıkar gelirsinde, Nisan olur zamanın.

Oğuzhan Deniz – Aşk Gölgesi / 331