Kendimi sensizlikle üzmekte benim aptallığım,
hay canına yandığım Oğuz’um, yangındasın,
ondan başkası ile doymaz gönlünde aşk,
başıma gelene bak, ne şansızlık, terk edilmek.

Hiçte bir neden değildim terk edilmek için,
dışın safi bensizlikten dolu görüntü yığını,
yığıntılarında makyaj izlerin, bu ne şereftir,
bu boyaların da ilmi değildi, Yaratandandır.

Hiçte suçlu değildim terk edilmek için,
beni terk etmek bir nedenden ötürü değil,
gözlerimi yasa bulayan güzelliğin görüntüsü,
üzüntüsünden ziyade ne kalır dünyaya…

Hiçte yabancı değildin sen, terk etme işlerine,
sanki milyonlarca kişiyi terk etmiştin yaşama,
manaya bak, başım bundan yanacaktır, aptalım,
benimle birlikte bütün dünyayı terk ettin, bilmezsin.

Oğuzhan Deniz – Aşk Gölgesi / 217