Ben Uykusuz Görüyorum Hayalini Artık
…
Uzak değil…

Bir seremoni kalbimin tam ortasında, orkestralar, dişlerimi titreten davullar.
Alev – Alev
O gülümser, mucizeler görür gözlerim. 
Göz kapaklarım… kapanmazlar.

Yükselir denizlerim, dolunaydan dolunaya…
Sesin gecemi süsler, bir bahar havasıdır, bir kıble rüzgarıdır yüzümü okşar nefesin.
Yegâne bigâne.
Bütün şiirlerimi ateşe verdim az önce, yüzünün gölgesinde lafı mı olur sözlerimin?
Cinayettir yüzünün asıklığı gülümsemene…
Gülümse…

Ayıplama beni, ben bir garip derde düştüm, Aşk'ın eline. Aşığı ne zordur dilde.
Anlatsam, hiç susmaz şu dilim, dudağım, susamaz... amma anlatılmaz.
Kafiyeler yük zihnimde, dönüp duruyor ekseninde, yörüngemden şaştı ki bir irtifadır, kaybediyorum.
Hiç unutulmayacak anların da sahibi, sen unutmayı imkansızlaştırıyorsun.
Hiç vazgeçilmeyecek gülmelerin de sahibi, Sen vazgeçilmiyorsun.
Hiç okunmayacak satırlar yazdım, sonra sakladı onları bir damla.
Hiç dokunmayacak gibi parmaklarım saçlarına, biraz sonra öleceğim gibi yine.
Hiç bilinmez Aşk'ın şu kalbimde, kalplerinde künhüne sahibim, bilirim...
Hiç diretmem kalbimi, dilediği kadar sevdirir Sen'i gözlerime, dudaklarıma.
Hiç pişman olunmaz yüreğime dokunuşlarından.
Hiç olur mu Aşığın, Aşk'a küsmesi, hurafelerim çoğaldı...

Yalan şu dünyanın şu kalpsiz insanları, duygusuz söyledikleri, yedikleri, içtikleri.
Artık ne yiyor, ne içiyor ne de uyuyorum.
Sustum, uyku gözlerimden alındığından beri, uykusuz görüyorum hayalini.
Ecel bir adım öte de, sonsuzluğa açılan kapı, ben aşağı düşüyorum.
Madem yanacak ellerim, dua edelim, af dileyelim Rabb'ten...
Emelim, aynı gökyüzünün altında amelim, tembelim de Aşk'a değil.
Ne bilinir gökyüzüm, ne bilinir yeryüzüm, gülümsememde gizli onca Aşığın mutluluğu.

Hiç ”Delirmemiş” adamdan Aşık olur mu?
Çok delirdim kıyılarında, eteklerinin etrafında…
Hiç Aşık adamdan ”Akıl” beklenir mi?
Çok akıllıyım oysa, aklımın her yanı dolmuş taşmış Aşk’la.

Beni affet Allah’ım, kimseyi O’ndan çok sevemiyorum. Ondan çok Sen’i seviyorum da, ne atıl kalbim buna. Yoksa biliyorsun içimdeki Oğuz’u, Sen yarattın, yarattığından beri günahtayım, hatayım, hayatım Aşk’tan önümü göremeyeceğim kadar hayırsız.

…

Gözlerinin önündeyim, aç gözlerinin perdesini, aç da öyle bak şu kalbime, kaldır gözlerimden Aşk’ın perdesini de, öyle bak şu toprak gözlerime, toprak rengi gözlerinden.

Acı verir tüm geçen günler bittiği için, battığı için acıttığı günlerin.
Ne çok göresim geldi gözlerini, aç hadi gözlerini.
Çok gözyaşı birikti ellerimdeki mendile, şimdi ıslak tüm gün ellerim.
Kurumaz artık kirpiklerim, o yüzden çorak değil yüzümün arazisi, sakallarımdan sev yine.

Bir bebek umutlandı, adına Yiğithan dendi.
Bir Aşk filizlendi de söyledi.
Bir can alazlandı da söyledi.
Bir yangın yeridir artık sevda.

Çok yüksekten düşüyormuş gibi heyecan dolu kalbim, Sen’i görünce.
Sen görülmeye en değer varlık, varlık sahamın ashabı, hesabı ben öderim küllerimden, doğar nasıl olsa yine gözlerinden…

#OD | Sevgiliye Mektuplar * Ben Uykusuz Görüyorum Hayalini Artık