Yine uyumadım,
dünden kalma umutlarım,
saat 07:44…

Mevlana ve Şems, onların kaderinde kavuşmak bir avutmak zamanı kadardı. Zamanı avutmak bizimki bu tenler altındaki “can”lar deryasında. Biliyorum, böyle olmak zorunda değil… Ama benim şu kıvranışlarım… Hiç bitmeyen mızmızlanmalarım. Sen hiç bilmezsin Ahlâl’im, kötü ve budala bir adamım.

Yine de kaderimizden bir sahne olmasaydı şu zaman perdesinde, hiç birlikte rol almazdık… Üstelik şimdi kendimi sensizlikle cezalandırmak ruhumun hoşuna gitmiyor da değil hani. Yine de bu budala olduğum gerçeğini değiştirmiyor.

Aslında beni kaybetmek zordur. Çok uzaklardan bile görebilirsin benim aşık yangınımın dumanını. Ve görüyorsun da. Ve haklısın, geçirdiğimiz günleri geri getiremeyeceğimiz konusunda. Sen benim yaptığım hataları yapma Ahlâl’im… ben geçmişi tekrar tekrar yaşamak isterken, yarınları kaçırdım ve bundan pişmanım. Radikal bir karar alıp kendime açtığım savaşlardan birinde öldüğümden bu yana eski ben değilim.

Çok çetin bir savaştı. Geride bir #Meftun, bir #Heysar, bir #Kafsal, ve bir #Yasef bıraktı ki, sorma! Tek başına Oğuz’la yaşamak kolaydı aslında. Şimdi kendimde bu delilerle yaşamak zorundayım ve hiç nefes aldırmıyorlar. Öyle ya, boşuna dememişler, “Gelen, gideni aratır…” diye. Mumla arıyorum Oğuz’u kendimde, bulamıyorum. Sen hiç kendini kendinde aradın mı Ahlâl’im?

Korkma, üzülme!

Sen varsın ve ben buralarda bir yerlerdeyim. Tenim hala iyileşmedi ve güneşe hassas, o yüzden gün yüzüne çıkmıyor ve seslenemiyorum avazım çıktığınca sana. Kalbim hâlâ kanser. Bilirsin, gülebilmek için kalbinin iyileşmesi gerekir. Kalbinin iyileşmesi gerek süslü cümleler kurabilmek ve onları kulağına iliştirebilmek için. Saçlarına taç yapabilmek için.

Sen bana aldırma. Sende ne kadar varsam o kadar yokum aslında. Çünkü Aşk, Sevda böyledir, Bu yola düşersen, yol boyu içindedir ama dışında yoktur sevdiğin, yârin… Ve bir miktar yakması gerekir içini için için!

Keşke benim gözlerimden görebilseydin kendini Ahlâl’im, o zaman kirletilmeyecek kadar nadir olduğunu bilirdin. Keşke benim gözlerimden görebilseydin dünyayı, dünyayı kirletenleri bir çırpıda yok edecek kadar da caniyim… İşte, bende herkes gibi bir miktar zalim, bir miktar düşüncesizim… Oysa şimdi, dizlerinde yatmak ve saçlarımla oynaman vardı…

#Meftun * Kaderlerimiz bizim ellerimizdeydi ama ellerimiz birlikte değildi!