Benim zerremden bir tek sen etmezdi,
senin zerrenden sonsuz ben şair oldu,
hangi birimize aşık olacaktın o zaman,
içlerinde en aşık dillisi ben olurdum yine.

Şairliğime bakma,
bir sevdalıktır işi,
bu gönül işi,
peşinde koşmaktan unutur kendini,
unutturmuyorsun kendini,
sebebi, ”unutulamayacak kadar güzelsin.”

Unutamayacak kadar aşığım sana,
yazdıklarıma bak da gör bende yüceliğini,
görmek istemediğin için körelecek kalem,
körleşecek gözlerim,
olsun,
hayalim senden de güzel.

Söyle şimdi bana,
apaçık belli et kendini,
bana aşık olsaydın ne eylerdi Oğuz?
Eminim delirirdi sevinçten,
gerçekten arşta,
bardağım aklaşırdı,
rakımsız yükseklikte saçım.

Oğuzhan Deniz – Aşk Gölgesi / 013