Bir Şeyler

”Hissetmek güzel şey dedi…” Kadın.
Ve ekledi, ”Bir şeyin geçişini…”

Evet, geçiyordu zamanla bir şeyler… İçimizdeki nehirden gözlerimize, oradan da denizlere akıyordu bir şeyler… Yüzümüzü kaşındıran birkaç damla gözyaşı. Yoktan var oldu, üzüntü yoktan var oldu içimizde.

”Yaşadıkça daha çok gözyaşı, alıştıkça daha az gözyaşı var artık gözlerimizde.”

Öyle her şeye ağlamıyoruz artık, geçip gitti ağladıklarımız gözlerimizden. Sözlerimizden geçip, gitti artık en önemli sözcüklerin heyecanla söylenişi. Ve artık görememek… Gözlerimiz için önemliydi… Aklımız için, kalbimiz için önemliydi görememek… Geçip gidiyordu içimizdeki o şeyler.

”Açmadığın dalda sözün geçer mi?” dedi Kadın.

Habersizdi sözün neden var olduğundan, kendisinin en güzel söz olduğundan da habersizdi. Bu haber bir şair tarafından O’na verildi. Atıfların yapılacağı nadiden yaratılan yüz… Birkaç beyaz saç teli…

”O gün milyarda bir rastlanan bir hastalığım olduğunu öğrendim… SEN.”

Adıma Deniz dedim…
Benim sezgilerim kuvvetliydi.
İstanbul’a Oğuz dedim…
Giydim Aşk’ın elbisesini, korkmadım.
Hiç çıkarmadım,
martılar vardı omuzlarımda.
Adına şiirler yazıp, kimse yokken söyledim…
Gökyüzü bakır rengindeydi.
Gökyüzünden utandım,
utandı gökyüzü, yüzünden.


Aklım başımda ama öyle davranamıyorum Sana rastladığım gündür.
Yürüyorum öyle, su içiyorum öyle.
Böyle anlatılmaz da başka nasıl söylenir söyle?
Böyle yaşanmaz da başka nasıl ölünür söyle?
Böyle de ölünmez hani, içimde büyüttüğüm Sen’le.
Söyle, nasıl yaşanır, nasıl anlatılır, nasıl ölünür böyle?

”Düşüncelerini ele geçirdiğim için üzgünüm…” dedi Kadın.

Lafı mı olur?
Düşünce Sen’i düşününce güzelse,
bu bir dogma değil,
ispatı var kalbimde.
Delili var gözlerimde.
Sesin var kulaklarımda.
Canımda Sen varsın, Sen!
Lafı mı olur düşüncemin?

Bilgi sonsuzdur sevgili. Ben Sen’i biliyorum.
Bensiz çırılçıplaksın, bensiz yalnızsın 7 milyar içinde.
Dışında kimse yok benden başka,
ışığında ben varım.
Karanlığında ben varım.

#OD | Sevgiliye Mektuplar * Bir şeyler geçer ama bazı şeyler hiç geçmez.