Hırslıyım,
aşk beni hınçla doldurup,
nefretle gömdü gönlüme,
yok oldum,
yokluğumdan filizlendi sonra saf aşk,
uyanıp bu fakir rüyadan,
terkedildim.

Terk edilecektim zaten,
sen isen ne huşu,
gökyüzü buna ne güzel hediyedir yağmuru ile,
kimse beklemeyecektir seni,
tekleyecektir kalpleri,
kalbim çam odunu, Çam Oğuz’un sonsuz yanar.

Gözlerinde-ki yaşla diner susuzluğum,
onsuzluk evreninde,
şaşırmış aklımın hayali,
hayali bir döngü üzerinde,
zaman uzadı,
yelkovansızdır, akrepsizdir, aşkımın saati.

Bu yüzden sensizlikte vakit geçmez,
vazgeçmez ya gönlüm,
ölüme kadar,
bütün ölümlülüğümün bir ölümlük işi,
her gülümsememin bir yüzünlüktü işi.

Oğuzhan Deniz – Aşk Gölgesi / 067