Biraz Sarılayım Sana
…
Özlediğini söyledi,
özlem anlam kazandı,
eğilip boynuma hediye etti busesini,
nefesi sıcaktı,
elleri sakallarımın arasında dolaştı,
put kesilip, dut yemiştim sanki,
biraz sonra tekrar dirildim.

”Gelsene” dedi…
”Biraz sarılayım sana.”
İtaat ettim, taat bildim.

Etrafımızda kem gözlerden çitler vardı,
O’na rağmen seviyorduk biz.
Sonra kin bürüdü gözlerini…

Tarihi geçmiş bir kutu hap,
iyileştirmedi, fena yaptı,
intiharı denedi tüm dünya.

Sen’i görmediğim zamanlardaki gibi,
dünya başıma yıkıldı sanki,
sanki bir saniye olmasan varlık şaşacaktı.
İrkilip, kendime geldim,
artık eskisinden daha Aşık’tım.

Oğuzhan Deniz * Biraz Sarılayım Sana