Zaman acımasızdır,
kimseye de acımamıştır,
ne zaman ki bitecek,
artık acıyanı kalmayacaktır.

Öyledir zaman…
Öyle kimsesizdir ki,
bir bileni de yoktur,
Ben’sizlikten de korkmaz.
Kimsesizlikten de.
Bize acımaz zaman

Saçımdaki bir kaç beyaza gülüyorsun,
Saçında ki bir kaç beyazla görüneceksin gözlerime,
yine de,
değiştirmeyecek zaman Ruh’umu bedenim kadar.

Ötüşür martılar, örtüşür bahar doğası,
gözlerimin kapaklarına örtüdür rüyası,
kirpiklerimden buz saçaklarıdır deryası,
görülmemiş adamın görünmez sevdası.

Hengâm / 16