Gökyüzünden seni ağlayan bulutlara bak,
rahmet bundan can bulup ilimle var oldu,
bundan ilimlenip var oldum hayr-ı aşkına,
şerr-i terk edilişte bundan geldi başıma.

Aşk olmasaydı terk edilmezdim zaten,
zaten beni terk edecek olanın aklına bak,
ekseri bozuktu ruh görüntün, nursuzdur,
duru bir berraklıktan var oldum ben aşka.

Aşkı yazmakta benim işimdir, batırmakta,
şimdi seni anlatmakta benim görevim aşkı da.
Yaşıma aldırmadan kederlenen gönlümün,
dediği tek şey, aşk yaşta da değil başta da.

Başlangıçta sadece su vardı, buna deniz derler,
suyun mürekkebinden var oldu tüm kaderler,
seni yazmamı yazdılar da kaderime, inanırım,
boyun eğerim de bundan kaçış mı vardır?

Oğuzhan Deniz – Aşk Gölgesi / 218