Büyüdüğümü Sandım Zamanla

Belki de benimle ilgilidir.
Senin’le ilgisi yoktur belkide.

Yine kaybettim kendimle olan savaşımı.
Nasıl zalim bir ben var ben için de.
Nasıl da Aşk’a ait hissettiklerim ama istemedim hiç!
Hiç önemli değil aslında, aslına bakarsan aslında olan biten sadece bende.

Görünmez hayallerimin ucubucu yine de.
Kollarımda bebeğim, hayat sevincim ve yaşam tutamağım.
İşlenmemiş altın sarısında ışık vurunca saçları.
Öyle temiz kokar ki, temiz o kadar güzel kokamaz hiç!

ZAMANA DAİR
Biraz kış serpiştirdi zaman saçlarıma.
Biraz uyuttu dünya hayatım boyunca.
Biraz yürüttü dünya yollarında.
Biraz üşüttü ciğerlerimi.
Biraz kanser etti hayatla elele verip zaman!
Biraz günah işletti kirliler.
Biraz sevabım var bunca zamandır!
Çok özletti zaman özlenecekleri.
Biraz ağlattı zaman geçmediğinden.
Biraz yazdırdı zaman içimdekileri.
Benden geriye kimse kalmadı içimde.
Sen’den geriye kimsem kalmadı içeride.
Sen’i dışarıda bıraktı sanıyorsun zaman!
Oysa saçlarının kızıllığında saklı gün batımı.
Gözlerine renk serpiştirmiş biraz Tanrı.
Oysa O’na ne çok dua etmiştim, ederim.
Biraz yaşlandım sanki.
Biraz aksi bir adam oldum sanki.
Biraz masumluğumu kaybettim.
Saflık göçtü her yıl göçebe duygularla.
Biraz küstüm sanki hayata.
Biraz üzdüm sanki sevenlerimi.
Biraz vazgeçtim galiba her şeyden.
Biraz unuttum galiba unutulmaması gerekenleri.
Biraz gereksizdi hatırladıklarım ve unutmadım.
Biraz benden ve biraz Sen’den çaldı zaman.
Biraz gittin benden, ben bir saniye kaçmadım.
Biraz ucuzladım kendime.
Biraz büyütmüşüm gözlerimde.
Biraz küçülmüşüm gözlerinde.
Biraz utandım kendimden.
Biraz saklandım onlardan.
Biraz yalan söyledim, kendime bile üstelik.
Zaman beni eskitti, devrildi eskicinin eskileri. 

Hiç olması gerektiği gibi olmadı dünya. Ben sadece yanmakla kalmadım, aynı zamanda pişmandım insan olmaya! İnsanlığa…
Çünkü büyüdükçe öğrendiğimi sandım insanları.
Ben büyüdüğümü sandım zamanla, oysa küçülüyormuşum zamanla.

#OD | Bendeniz * Oysa küçülüyormuşum zamanla!