Gülmekle aldandı insan, çoğu vakit,
imtihanı göz ardı edecek kadar sevda,
başa gelince ne zor, uzaktan ne hoş.
Kurtadam’ın dolunayı, ne emsalsiz.

Eser kalmayacak benden, o an
sevdadan ne eser kalır, boş rüzgarlarla,
ince bir Yağmur serinliği ne gerekli?
Oysa bir tutam koklamışken saçından…

Her insan hırsından öfkelenir,
öfke, masumu da tanımaz, haklıyı da,
öyle haklı değil her masumiyet,
Gurur hepsinin önünde durur.

Olmasaydı gurur, kapına gelir oğuz,
Kurtadam olur, günlerce ulur,
Râbb’a ait kulum, iyi-ki varsın gurur…
Huzura ait bulutlar, yağmur’u unutur.

Oğuzhan Deniz * İyi-ki varsın gurur, gurursuz insanlar da.