Bendeniz, Oğuzhan Deniz,
Sana Aşığım.
Samsun’dan irkildim,
kilden toprak yaratılış hamurum,
”Aşkının şarabı karışmış kanıma.”

Bunu bilip, beni bilmezsin.
Aşkı görüp, beni görmezsin.
Bunu duyup, beni duymazsın.
Tanırsın Beni ama kabullenmezsin.

Aşk, ciğerimin katranı,
bu kainatın en karanlık yangını,
hiç ışık saçmaz ateşim,
buna rağmen çıktım karşına,
yürüyorum gölgenin karanlığında.

Beni Sen’i kalmamış Aşkın,
Sen diye savrulurken küllerim,
yeniden doğacağım aynı topraktan.
Aynı kandan taşır Yiğit(han) ruhumu,
adını verdiğinden beri umut dolu,
aynı bardaktan içiyorsun da kanımı,
aynı candan üflendi ruhumuz.

Benzer mi gökyüzüm Sana?
Ben benzetmem fezayı Sana.
Sema da laf mı gözlerinin yanında?
Oğuz’unun sözü söz mü bu yangında?
Ben ah etmem Sen’den,
canım Sen’de kaybolduğundan beri
aramam…

Nice adam şair olur da, birinde yoktur Aşkın.
Sen’siz söz mü olur?
Söz nedir Sen’siz bu furya da,
bir avuç kalabalık dünya Sana,
yaşıyorum avuçlarında, yalnız Sana.

Kolaysa Sen bırak ellerimden,
öyle ayıpla ellerimi,
öyle ayıkla ruhumdan Sen’i,
öyle derinime iliştin ki Sen,
elek para etmez bu karışıklığa.

Gücün yetiyorsa Sen öğret yok olmayı bana.
Öğretebiliyorsan, bensizliği öğret bana.
Hadi, unutturabiliyorsan, unuttur aklıma.
Hadi, unuttursana aklıma.

Oğuzhan Deniz * Canım Sende Kayıp / Unuttursana Aklıma.

Bunu bilip, beni bilmezsin.
Aşk, ciğerimin katranı,
Beni Sen’i kalmamış Aşkın,
Benzer mi gökyüzüm Sana?
Nice adam şair olur da, birinde yoktur Aşkın.
Kolaysa Sen bırak ellerimden,
Gücün yetiyorsa Sen öğret yok olmayı bana.
Öğretebiliyorsan, bensizliği öğret bana.
Hadi, unuttursana aklıma!

Aşkı görüp, beni görmezsin.
Bu kainatın en karanlık yangını,
Sen diye savrulurken küllerim,
Ben benzetmem fezayı Sana.
Sen’siz söz mü olur?
Söz nedir Sen’siz bu furya da,
öyle ayıpla ellerimi,
öyle ayıkla ruhumdan Seni,
Gücün yetiyorsa Sen öğret yok olmayı bana.
Öğretebiliyorsan, bensizliği öğret bana.
Hadi, unuttursana aklıma!
Hadi!

#OD | Sevgiliye Mektuplar * Beni bende arama, sen var artık!