Demiştim, en sadığın benim.
En çok savaştığın da benim,
benden başka kalanın yok,
benden başka gidenin de olmayacak.

Deli gibi, aklı seninle bozdum.
Dürüst bu aşkım, peynir-zeytin gibi.
Zeytin ekmek gibi doyurucu,
doymak isteyenim yok, habersizim.

Ermek isterken aşktan bir yaşa,
yaşlandım ya inanması güç,
ellerimde-ki en büyük hazineyi,
yolunda bitirdim bir de koca ömür…

Sensizlik yüzünden beyazladı saçım.
Bana göre beyaz kefen rengidir,
sensizlik canlı canlı kefene sarılmak değil midir?
Bana eğimli her bulut, yağmuru yağdırdı.

Oğuzhan Deniz * Ölümü hatırlıyoruz bazen, bilerek unutuyoruz sonra insanlar.