Beni sana anlatamayacak sözcüklerin,
seni bana anlattığını sandı şiirler, övündüler,
kin yumağından kedinin oyunu tırnaklarına,
kaşıntıdan ibaret bir tekmeleyişleri vardır.

Kahır çektiğim için kahırdayım, yine kahır,
yine bağır, artık çirkinliğinden duyamam sesini,
ya da istemediğimden duymak istemem,
ya da ulaşamadığım kadar güzeldir hala tizliği.

Titizliği Râbb’tan öğrendi insanlar da bildiler,
kustular da günahları, akıllanıp, uslandılar,
ıslah olmaları da Râbb’tan, kalpten pişmanım,
hiç aşağılanmadığından, bunu yapacak olanda ben.

Ölümün de olabilir elimden, dilimden sözlerin,
yazmasam da beddua’nı etmiştim, söylemedim,
beni üzdüğün için acı çekmektesin de,
teninden iğrençlikler fışkırırdı, ben huşu sanırdım.

Oğuzhan Deniz – Aşk Gölgesi / 173