Dikiş Tutmaz

İnsanlara bakıyorum.
Hak ettikleri gibi değiller.
İnsana benzeyenlere bakıyorum,
hak ettiğinden fazla değer
görüyorlar. Oysa değer,
değdiği kadar verilirdi.

Ben karışık bir adamım artık.
Ne dediği belli olmayan,
sanırım hastayım.
Öyle bir yara var-ki gönülde
dikiş tutmaz… Hala bekliyorum.

O zaman, o an geldiğinde
yazdıklarımı ne yapacağım?
Seni kıskanmaz mı? Yakmam lazım,
oysa yıllarımın emeği var bu
satırlarda, yılların güzelliği var.

Öyle-ki,

Değirmen öğütmez
aşkımın buğdaylarını…
Hasatım, kanla sulanmış,
soluk izni verilmeden devam.
Seni yazmak basit olsa,
herkes senden bahsederdi.
Ben gibi aşık olsa başka bir adam
yazdıklarımı çekemez, çeker vurur.
Eminim mezarımda uyurdum bu gece.

Senelerce her gece, uyumadım…
Sızıp kaldım öylece. Üstümü
birileri örterse hasta olmazdı ciğer.
Benim için ilktin, sirkelendim,
şiir yapraklarım döküldü
kalemimin ucunda…

#Kuzen