Diz Yaraları

Beni onlarla karıştırma,
ben aşığım,
aşık sandıkların da bir yığın korku,
hayal edemeyeceğin kadar yağmur damlası,
hayal diyarımda biriktiler hepsi.

İşte burada susuzluk yok,
nehir evi,
rızkı martılar taşır gökyüzünden,
seslerine aldırma,
onlar bana ağlıyorlar,
yine gideceğinden korkup,
kaçıyorlar…

Kolay olan gitmekti zaten en başından,
ben neden gidemedim senden bir türlü,
senelerden nefret edip,
doldu günümüz,
hüznümüz bebeklerimizin diz yaraları…

Benim tek karanlığım sensizliğimdir,
olmadığından bu unvana sığınıp,
soğuktan gizlemeye hiç gerek duymadan,
duymak istememene rağmen bağırıyorum.

Oğuzhan Deniz – Aşk Gölgesi / 054