Terke meyleden gönlün, asrın cahili…
Bu gönül değil de boş bir hayaldir,
hayal afişleriyle kaplı odanın duvarları,
duvar olmaya razıyım odanda.

Koşmaya halim kalmamış olsa da,
yürümeye var takatim, sadakatim,
bunun kadar önemli tüm vakitlerim,
benim vakitlerim ben kadar önemli.

Sen kadar başıma düşen bir dünya ile,
öleceğim sonunda, içine sığacağım
tabutta olmayacak dünya üzerinde,
herhangi bir mezara da sığmam o halde.

Ne halde, ne ahvaldeyken geleyim yanına,
beni hangi ışıltılar kabul eder karanlıkla?
Karamsar Korsan Martı’lar eşliğinde sözler,
tüm gözlerin yeşili nasıl da sadece sende?

Oğuzhan Deniz – Aşk Gölgesi / 157