Ebedi Kal

Bilmiyorsun, henüz küçüksün Sen,
Oğuz’u bilmiyorsun hiç… Kalbini mi
görüyorsun? Az sevdiğini sanıyorsun…
Sen bilmiyorsun, henüz küçüksün…

Eğer üşürsen sığın göğsüme,
Aşk’tan yanan sıcak yatağındır.
Gücünü senden aldığından,
bitmez yangını, sönmez Alev’i.

Öyle seviyorum ki Seni… Çok bile az.
Sende öyle sev beni. Çok bile az kalsın,
yok bile kalmasın Sen de bana.
Sen de bana, yok bile bildiğim…

Ama henüz küçüksün, bilmiyorsun.
Ben gönlünü kırarım senin, biliyorum.
Ama Sen kırılma, Aşk gibi ebedi kal,
ve sakın ama sakın beni bırakma…

Alev / 22