Bana seni hatırlatmayacak tek varlık sensin,
öyle güzel gülüşünle nasıl hatırlarım geçmişi,
peki güzel günleri sen olsaydın nasıl hatırlardım?
Ben olmadığım için hatırlamıyorsun beni.

Seninle benim aramda-ki tek fark bu… Aşk.
Ben aşk gölgesinden kurtulmak için çabalarken,
sen güneşleniyorsun, bir elinde şemsiyen ile,
ne rahat bir yürüyüştür bu, ne zahmetsiz aşk.

Kapını çalan birileri hep olacak, biliyorum,
bu yüzden kapımı çarpıp, düştüm yollara,
kapım çalınsa da umurumda değildir,
bilmez misin benim tek yönüm sensin?

Bundan yanmıyor içim, canımı yakmaz bu,
sen kadar güzelini göremediği için gözlerim,
sözlerim de o denli karamsar, şiir diyemem…
Korsan Kutup Martı’sından bihaber, ölüyorum.

Oğuzhan Deniz – Aşk Gölgesi / 215