Freni Patlak

Farksızım Ağrı Dağının altında ezildenden,
bir miktar aşk öldürücü olabilirken, bak bana,
sonsuz bir aşkla nasıl da yaşıyorum inatla,
bu imkânsızlığa, vazgeçmediğimden kavuştum.

Huşu bir Aşk Gölgesi, Yağmur Ağacı’ndan,
sözlerden rüzgar esintisi yaratıp, yokladım camını,
canımı emanet ettiğim Allah’tan başka yardımsızım,
Aşk ezâ-sızı, freni patlak trenin raylarında bağlıyım.

Öldürmez de bir şanstır seni unutturabilmek için,
işim-gücüm sensin, ben ipsiz evrenin yağmur delisi,
dilinde pişkin aşktan yanmış sözleri, devenin iğnesi,
yüreğimden çıkacak kadar ufak değil henüz, Aşk.

Derdimin bir emsâli yok, aşk’a benzerin olmadığından,
başka bir ben yok, emsâlsiz aşkım kimsede olmadığından,
dışında kapkara bir elbise gibi parlayan makyajın,
farksızdı Kerem de, Mecnun da, derdimden kuvvetleri.

Oğuzhan Deniz – Aşk Gölgesi / 245