Muhteşem bir müzik eşliğinde,
yeniden ucuz bir sigara dumanında,
yazıyorum, müzik yine seni anlatıyor,
ilham yine seni yazdırıyor, gel de uyu…

Niye uyuyamadığımı biliyor musun?
Ya da bunu hiç düşündün mü?
Soğuk yatağını aleve veren teninden,
fışkırırken sıcaklığın, sen uyuyorsun.

Elbette kıskanıyorum, aşık olduğumdandır,
layık olmadığımdan ayrıldık diyorum,
şairliği seçmedim, aşk bahşetti, yazıyorum,
bu alevi tatmadan yazmak basit değildir.

Şükür bunu da tattı dudaklarım, özledim.
Bu alevi tatmışlığımdan bütün yangınım,
şimdi bana yemek yemeden yaşamayı öğret,
sensizlik bununla eş değer biçimde ihanet.

Oğuzhan Deniz * Daha ölmediniz, daha hiçbir şey görmediniz, duymadınız insanlar.