Hatırlamak zamanının laneti aklımın yeri,
yeri-ğöğü yaratandan aldım aşkı, bilir misin?
Bu yüzden vazgeçmem senden, bilemezsin.
Senden önce de Allah’tan vazgeçmedim…

Delirmiş birinin sözlerinden, gözlerinden,
diyelim-ki ellerinden, beslenir de sevda,
ağırlaşır gün, seni hatırlatmadan batmaz,
sen bu ağırlığa hafif geldiğinden gitmiştin.

Kış ayının ortasında buz gibi suyla duş alıp,
dindirdim sensizlik alevimi, dondu tenim,
bundan üşüttüm ciğerlerimi kansere,
üşüttüm aklımı da, unutturamadım seni.

Unuttum aklımı da, unutmadım seni,
gel de yürü şimdi tonlarca sana gelen yolu,
zorluğundan değil, bitmeyeceğinden zordur,
kavuşacağımızı bilsem, tek bir söz yazmam.

Oğuzhan Deniz – Aşk Gölgesi / 120