Hayat, gelip geçici, nefesi alıp, verirsin.
Görebilirsin, gözünü açıp, kapatırsın.
Gülersin, ağlarsın, unutursun, hatırlarsın.
Kararsız kalırsın, karar verirsin, vazgeçersin.

Seversin, sonra sevmezsin, nefret edersin.
Aşık olursun, aşık olmaktan bile soğursun.
Dost edinirsin, sonra dost değilmiş dersin.
Arkadaş edinirsin, sonra fikirler çatışır.

Okursun, okumana rağmen konuşamazsın.
Okumazsın, buna rağmen çalışırsın.
Gazeteci olursun ya da vali, ya da aşık olursun.
Para kazanırsın, doyarsın, yine acıkırsın.

Ölürsün, ölmeyi de öğrenirsin, ölürler.
Öğrenirler, vakit bile geçer, yenilirsin.
Kazanırsın, buna rağmen kaybedersin.
Bütün bunlar olup-biter. Peki sen?
Neden hala, ilk gün gibi içimdesin?

Oğuzhan Deniz * Olduktan sonra olmamışlar değersizdir, değil mi insanlar?