Baktığım her yerde seni görürüm,
buna rağmen, sana göre görünmezim.
Farkedilmek için dişimi kırıp,
yastığının altına saklamayı denedim.

Olmadı, yüzümde yüz kalmadı ancak,
direndim ben tonlarca yükle kapına
gelmeyi, elimde şiirden bozma sayfalar,
yüzümde tebessüm ya ”gülümsersin” diye.

Sen anlatabilseydin beni, hangi kelimelerle?
Seni anlatabilme yolunun başındayım henüz,
mendiller nemlendi, elinden gelirse ölüm,
o an küserim dünyaya, başarırım gülmeyi.

Resmedebilir misin beni? Aşktan görebilir misin
yüzümü? Hangi mevsim yakışmıyor yanaklarına?
Yanaklarımda barındırmadığın bir çift gamze.
Terk edilişin ilk evresi geçti, sağlığım yerinde.

Oğuzhan Deniz * Bilerek görmüyor insanlar.