Milyon satır biriktirdim, belki birini beğenirsin,
beğenmesende sorun değil, en güzeli dilimdedir,
ilimde saklı çekirdeğim, yağmur ile yeşereceğim,
40 yıl sonra uyandığımda, seni arar gözlerim.

Sessiz harfleri anımsatır halim, sessiz kafiyeler,
düşük bir cümle ile yazdın beni, boynu bükük,
hiç sorun değil, bulutlardan ilham aldı adım,
tek bir adım şaşırmam, oysa sarhoşum Aşk’tan.

Nasıl dengede duruyorum, gereksizdir şaşırman.
Yandı tenim güneşe çok yaklaşmaktan,
güneş bağışıklığını tattım sonra, dudaklarından,
bu yüzden hala ölmedi aşığın Aşk yangınından.

Neden ölmedim diye soruyor musun hâlâ?
İlimden de habersiz olmandan yaşıyorum hâlâ.
Hâkk’a ulaştığımda yanar gözlerim, ağlarım,
utanç duyduğumdan yüzüm kan toplar.

Oğuzhan Deniz – Aşk Gölgesi / 316