Güneş, Dünya’ya her gün aynı değeri verir.
Dünya sıcak istediğinde, sıcağından yakar,
dünya soğuk isterse, kışından tez bıktırır.
Güneş, Dünya’ya-Dünya’nın istediği kadar değer verir.

Güneş yön buldurur… Güneş, Güney’in evidir.
Kuzey, kuzenin yeni evidir. Bilmez ne ahlar var.
Güneş her günü, güzel yaşatmak için doğar yine,
ancak gün güzel geçmezse güneşin de ehemi kalmaz.

Elimi tutup, bırakırsan elinde kir kalır,
iz kalır da sanır mısın öylece yolcusun feraha?
Ben Bir bildim, bir istedim, bir dert taşarım,
sorun değil ben taşırım, aksa kan gün doğar.

Ey gözleri ormanları renksiz bırakan,
bırakılan ben de mi kaldı? Bileğimde saklı bir
Bed’de mi? Bed olmasa yüzümün güneşi kim?
Sen olmasan kim kirlenebilirdi bu kadar?
Güneş ısısı ile kimin mikroplarını kırardı?

Oğuzhan Deniz * Kirlenirken tüm insanlar.