Güzel Sabahlara sevgilim, sabahların ikimizden haberi olmasa da.

Ben bir hikaye biliyorum… bunu ilk duyduğumda aklıma Sen gelmiştin, hoş, artık ne duysam aklıma Sen’i getiriyor da, bunu duyduğumda daha bir derinine gelmişti aklımın… bu derinlikte sadece Sen’i yaşatabildiğimden, zordur buraya erişmek.

Biri varmış, birini görmüş, ona göre her şey ‘’yokmuş’’… Biri ‘’varmışlardan’’ bahsederken, biri hep ‘’yokmuşlardan’’ bahsedermiş. Biri hep ‘’varmış’’ dermiş, dermiş ama muradına eremezmiş, yine de tükenmemiş, ısrar etmiş, üzerine gitmiş hayatın, zamanın bileğini bükecek kadar büyük Aşk’a sahipmiş, hiç vazgeçmemiş, öyle çok derinden sevmiş ki, ‘’yokmuş’’ diyen kişi bile buna kalpten inanmaya başlamış, inanmış da hiç inanmadığı kadar. Sonra fark etmiş, hayal dünyasından ibaretmiş ‘’varmışlar’’ oysa ‘’yokmuşlar’’ kabuğuna çekilmekmiş ve daha iyiymiş.

Sonra olmuş sonra, vakit geçmiş, ‘’yokmuş’’ hayatından uğurlamış gidenlerini, içerisinde hep ‘’Varmışlar’’ varmış ama ‘’Yokmuşlar’’ daha ağır basıyormuş. Yine de bir umut ışığı yanmış içerisinde… Ona ‘’Umut Mumu’’ demiş… Sonra o ‘’Oğuz Mumu’’na dönmüş.

Evvelden daha mutluymuş yine de, pek umursamazmış ama umursar gibi davranırmış. Haftalar geçmiş, aylar geçmiş, nihayet ‘’Yokmuşlar’’dan vazgeçmiş, ‘’Varmış’’ demeye başlamış.

Oğuz Mumu haricinde, tüm mumları birer birer sönmüşken, çaresizmiş ve ağlayışını herkesten gizlermiş, sessizmiş, sedasızmış, sabahları uyuşuk uyanır, akşamları düşünmemek için erken uyurmuş… uyuyabilirse…

Artık ümidi kalmamış, gidenleri çoğalmış, sonra bir ses duymuş, ses ‘’Oğuz Mumu’’ndan geliyormuş.

Demiş ki;

-Korkma, ben hala yanıyorum ve ben yanıyorken, diğer mumlarını da yakmak çok kolay, yeter ki inan.

Yokmuş da susmuş sonra, varmış da susmuş. Konuşmamışlar, sessiz kalmışlar, ta ki ‘’Varmış’’ yeniden inanana kadar.

***

Bu hikaye Sana tanıdık geliyordur muhtemelen, ya da hatırından bile çıkmıştır belki, yine de güzel bir anektod…

Güzel sabahlara sevgilim, yine ben ve Sen’inle başlayan bir gün daha.

Uyanıp, yürüyeceğim yine dolmuşa kadar, aklımda saçma sapan dolaşan kafiyeler, hepsini Sana yakıştırmak için uğraşıyor ve didiniyorum. Kelimelerin yerlerini değiştirip, hangisi beni Sana daha iyi anlatabilir diye uğraşıyorum.

Bazılarını hiç okumadın, bazılarını unuttun ve bazıları aklındadır… İşte ben bunca his dolu cümleleri, kelimeleri o aklında kalan kısımlar için yazıyorum.

Sen’i Seviyorum.

#OD | Sevgiliye Mektuplar * Her hayat bir hikayedir, hepsinin kahramanı farklıdır, bazen de ‘’Yokmuşlar’’ kaybeder.