Bana sonsuzluk diyebilirsin, çünkü aşığım…
Bana onursuz da diyebilirsin, çünkü aşığım,
kaşığım bir çorba sıcaklığından üşüyor dudaklarımda,
canım bir sensizlik alevinde, buz kütlelerinde.

Bu diyarda çok işim kalmadı, ölüme kadar,
önümü dahi göremiyorsam aşk yüzünden,
bu da senin yüzünden, yüzünün suçu güzelliğinden,
ey sevgili, kollarında ölecek kadar da sakinim.

Emanetim yeryüzüne de, yüzün kalbime mi emanet?
Seni geri almak üzere koymadı Allah sevda derdime,
beni boşuna düşürmedi sen aşkına, yazılman şart,
henüz ham meyveler kıvamında aşk şiirlerim, şairim.

Nail olmayacak bir yerdeyim, aşk evreninin ortasında,
insanlar aşk dilenirken, direniyorum ya kalbime,
rüzgarlarımda martılar uçuşuyor, uçurtmalar var,
hülya manzaralar, güzü anımsatan satır başlarım.

Oğuzhan Deniz – Aşk Gölgesi / 207