Kimsenin kalmadığı yer.
Biraz içten ve dışında ne varsa kırıldı soğuktan.
Hep, elime yüzüme bulaştı.
Ben dozumu aştım, özür dilerim.
Aşk hiç had bilmedi, özür dilerim.
Oğuz hiç sönmedi, özür diledim.

‘Bazen’ zaman kavramıdır, zaman insana kavramdır. İkisi arasında sonsuz bir döngüde ölürüz.

İçimde öldü birçok kimse ve ben cenazelerine bile gitmedim!

Ölüm, insana ait kavramdır, zamana bağlıdır ipleri. İpler yıllar geçtikçe eskir ve inceldiği yerden kopar. Ruhun bedenden ayrılışıdır. Ayrılıkların bir çoğu zamana bağlıdır. Anlam ararsın, ararsın da bulamazsın.

Benimle ilgili değil, yürüyorum, yanımda yürüyorsunuz!

Yürümek zamana bağlı bir kavramdır. Zamanla aştığın yollar, eskitir ayakları/ayakkabıları. Yine de yürürsünüz. Birinden ayrılmak için yürürsünüz o yürünmez denen yolları. 

Seninle ilgili değil, yürüyorsun, Sana eşlik ediyor Güneş, Ay!

Güneş ve Ay’da zamana bağlı. O kavramlar bensizliğin çok olduğu yerler. Sen’sizliğin hiç geçmediği zamanlar. Bir zamanlar, gelip geçen zamanın içinde bir yerlerde Sen’sizliği yaşadığım anlar.

Mum yanıyor baş ucumda, bu kötü sigara kokusunu gizlemesi için vazgeçiyor kendi hayatından. 

#OD | Bendeniz * Bazen birileri gider, bazen de siz gidersiniz birilerinden. Önemli olan nereye gittiğin değil, olmamalı.