Çok hastaydım…

Öksürüyorum…
Kanser olduğumu sanmıştım ama
Ciğerlerimi üşütmüşüm…

Komik, ciğer üşütmek…
Tavuk kızartmak gibi 🙂
Bugün seni ne kadar özlediğimi yine fark ettim.
Seni evine bıraktığım bir köşebaşı vardı, ışıksız.
Kimse görmeden dudaklarına asılıp, biraz nefessiz kaldıktan sonra
ellerinden zor koparak gitmene izin verdiğim…

Beyaz yüzün, kırmızı dudakların, yeşil gözlerin, sert yanakların…
Kısa kaşların koyu sarı. Saçlarının sarısı.
Bakarken birkaç kez kırpardın kirpiklerini, hoşuma giderdi.
Ne çok özledim seni bilsen.

Ellerinle dalga geçerdim hep 🙂
”dolma gibi parmakların var”

Bir kez sen düşerken tutmuştum,
”ben düşsem ne yapardın” demiştin, ”gülerdim” demiştim
gülüşmüştük,

Sadece ikimizin anlayabileceği bazı şeyler var.
özelimiz…

Artık bizim değil sanırım, sen sana ait özelini de bana bırakıp gittin.
İstemedin, harbiden ağır bir yük.

Hipodrom açılmış 🙂
”ne yapayım? – Kesin birinci oluruz…”
”bir tur versene!”

BİR ŞANS DAHA VERSENE!
MUTLU ET BENİ YİNE…

#Bir Şairi Asla Terk Etme