Ben Bân-ı Bed’i hediye ettim milyonlarca kula.
Kullar bilmemekte hayat-değer, meğer rüyadalar.
Hıçkırıp ağlarken fark edilir, zaman nasıl geçmiş boşa.
Hoşta değildir hiçbir gün, o gün ölüm günüdür.

O gün ölüm günüdür ya yâr ayrıldığım da kollarından.
Her aşık ben gibi çeker mi ceza? Yanlış mıydı zaman?
Sözüm bilirim ki yazarım, sayfalarca da yazacağım.
Beni bilirsin ki, korkarsın kalemimden, keskin sözümden.

#Bedbinderune