Hep aynı yollar, aynı yüzler,
Aynı yüzler hepsi Senden başka,
Aynı güzler Sen’siz doğa,
Hep aynı özleyiş, işareti sözler.

Kafiyemin fevkine hoş geldin,
Gelişin fevkalade de, gidişin felaket,
Bu harika ötesi yine de, beni fark et,
Benden gitsen de ‘gidişin’ bana hoş geldin.

Bu ne gösteriş, bu ne mübalağa,
Saçlarımdan bir kaç beyazla kıyasla zamanı,
Sana ne bıraktım zamanla, bana ne kaldı?
Saçlarımdan beyazla hatırla zamanı.

Gidişime şükret, ölüm gerçek ayet,
Yoksa gitmem, yoksa kim gider ki?
Dünya garip rüya, gördükçe görülür,
Uyku buna vesiledir, öldükçe ölünür.

#OD-û Gazel / 27