Bir alıp veremediği var elbet gökyüzünün yeryüzüyle, yeryüzünün gökyüzüyle, denizyüzünün yeryüzüyle!.. öyle ya, her şey nasıl da olması gerektiği gibi olması gerektiği yerde.

Kimsenin literatüründe yok şu denizyüzü! Oysa benim yüzümden okuyabilirsin hepsini, benim yüzümden olmamış mıydı hepsi? Tarihinin utanç veren sayfaları benim yüzümden! Elinden geldi ve çoktan unuttun. Çünkü öyledir, insanlar unutkandır, onlar bir hayatı uzunca yaşayıp bir çırpıda ölürler. Çünkü öyledir, çünkü öyle demişti şair;

Madem yok, içelim mi yine martı?
Hayatı bir milyar kanat çırpı.
^#Kahır

Bizim şu şair, tüm şiirleri aklımda, tüm söyledikleri, tüm söylediklerin gibi, sanırım bunları yazmaya yetmeyecek zaman. Ve ben her zamanki gibi saçmalıyorum gecenin 02:04’ünde… Nedense! Neyse ne!

Neden karamsar olduğum konusunda hiçbir fikri yok hiçbirinin! Hiçbirinin umurunda değilken aydınlık, martavallarıyla salyalar damlatarak dolanırlar ortalarda, oralarda! Onlardan görünmek için çabalıyorsun ama nafile bilâheva zaten onlardasın. Oralarda! Nedense, neyse ne!

Şairimizin şairliğinden eser kalmadı, artık süslü kelimeleri yok, muhtemelen olmayacak da! Ya öyle değilse, yani ya göründüğü gibi değilse? Öyle ya, insanlar bilmeden konuşmakta ustadır demişti yine şairimiz. Yersiz mi oldu şimdi bu? Sanmam, bizim şair delidir ama yersiz değildir. Gereksiz hiç değildir.

Neyse ne! Ne bunalım yine gecenin bu köründe.

Günahımın son birkaç saati, bitince uzanıp, güneşin üzerime doğmasını bekleyeceğim. Güneş bir gün dünyamın içine doğacağı güne kadar bekleyeceğim ve sonra hesaplaşmak için uyanacağım. Artık öyle yalnız olurum ki, kimim kimsem kalmaz. Ve asıl o zaman kimsem kalmaz. Velhasıl yalnızlığın efsanevi oluşunu perdelemeyecek bu.

Umarım Tanrım affeder.

#OD | Bendeniz * Sahip olduğun tüm değerler tükenir, sen sonsuza sarılmalısın!