Bitmediğinden yakınıyorum ya aşkın,
yangınından bahsediyorum bazen,
bazen yaşama nedenim buymuş diyorum,
sana da nasip olacak olan yalnızlık.

Aşık bakandan başkası anlamaz,
kalbinde aşk olmayan çözemez şifreyi,
hergeleyi bağladı gurur bed’in evinde,
ilin de ilim de elinde kalacak bed’in.

Hayatı kurgusal bir düzenekten ibaret,
ibret-i alem olsun diye yanarım aşktan,
alem-i ibaresi her neyse yersiz aşklar,
sonra yağmur yağmalı, yıkamalı bedeni.

O gün pişmanlık, canımdan vazgeçtiğimden,
en güzel yerinde vazgeçeceğim-ki o an,
gözlerinden fışkıracak yeşil dolu orman,
tüm şairler secde edecekler adıma.

Oğuzhan Deniz * Kitaplarınız ve yaşadığınız dünya büyük bir kurgu insanlar.