Nasıl-ki ufak bir kalbin içindesin bende,
ufacık bir kalbin sözlerine bak, eğlen sen,
ben bu ufaklıktan sıkışmaktayım, koca
yeryüzünde senden kaçacak delikte yok.

Şimdi aşkından körelmiş gözlerime bak,
canlılığı getirebilirsen bunu çok görme,
ne yani, başka kimde ararım aşk canlılığını?
Allah’a şükürler olsun verdiği cana, hâlâ…

Hâl kötü değildir, hâlsizlikten gelir,
hâlsizlikle-sensizlik aynı İlim Sofrası’nda,
belimi doğrultup kalkabilir miyim sence?
Acısı bitmedi henüz, sofra terkedilmez.

Sevdan bitmediği için henüz bende,
bu yüzden terk edemem nice aşk-ı da.
Öyle olsaydı güneş erkeden batardı,
tenim de erken batardı ya haramına.

Oğuzhan Deniz * Yanlışla doğruları gizlerken öğrendik acı tazeymiş insanlar.