”senin bütün bu yazdıkların, bütün bu karaladıkların, düşüncelerin, kimsenin umurunda değil, incir çekirdeği kadar, sen aptal gibi bunlarla vaktini geçiriyorsun, etrafında milyon güzellik var ama sen bir güzele kapılmış, o yok diye bütün güzelliklerden vazgeçmişsin, Allah’ın, senin mutluluğunu istemeseydi onu senden almayacağını düşünüyorsun, ya tam tersi ise? ya seni başına gelebilecek kötülüklerden ve daha kötü üzüntülerden kurtarmışsa? şu an bütün bu ruh halinin çöküntüsüne neden olan kişiyi bana karşı savunuyorsun, seni neden terk ettiğini bile bilmiyorsun üstelik, öyle değil mi?”

sustum ve cevap veremedim…

#Aslında Aşığım