İnsan Türünden

Bendeniz Oğuzhan Deniz,
İnsan türünden,
insan yüzünden,
utanır oldum yüzümden,
göz, neler gördü,
söz, neler güttü,
mitinglerinden, twetlerinden,
attı at,
aktı kan ak,
yandı can, yan,
yanan candı,
sanki onların canları kalıcı,
ebet duygu elbet kırar tas,
bin odalı yerde olsa uyuyamazsın,
kahır tas tutar, yas.

Memleket; sefalet,
Memleket; ateşten gömlek,
yine de kurşun geçirmez gömlekleri,
sarayın turşusunu kurun.

Dar ağaçları kuruldu,
durul Oğuz durul
bir nevi Deli Dumrul,
iki nevi bir kurul,
üç nevi kan sofrasına kurulmuşlar onlar,
durulmazlar onlar, doymazlar onlar.

Vatanı için şehitler
Masterchef izleyenler için öldüler,
bilseler ki bilmezler,
görseler ki görmezler,
5 duyu organından yoksunlar,
organ mafyasından duygular…

Farket!
Çarkı çeviriyorlar onlar,
değirmenin suyu akıyor yine onlara,
nereden geliyor diye sorma,
sorgulama.
Gençlerimizin zihinleri dondurma.
Palavralarla doldurma.
Paçavralarla soğurma.
“Onlar taptaze çiçekler soldurma.”
Hadi halkım kalkın…

#OD – Başıbozuk / 004