Ve zamandan asla intikam alamayacağım.
Kim bunu başarabildi ki?
Yenildi tüm Aşık’lar zamana,
yenileceğim zamanla.

Ödevi de benim, öğretisi de…
Bilseydi zaman bunu.
Kiminle avunurdu?
Unuturdu bizden başka her şeyi.

Yeryüzünün yüzüne eşlik etmesi gibi,
Kahve gözlerini koruyan kirpiklerini,
özledim yine,
ve bunu başka kim özleyebilirdi ki?

Sanmam… sanma…
Zan imandan bir kapı değildir.
Bütün bilgimle geliyorum Sana.
Ne de cahil yine aklım zamana.

Camdan Kafes / 25